Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

emitti e carcere

  • 1 carcer

    carcer, eris, m. (sikulisch κάρκαρον), die Umfriedigung, die Umzäunung, dah. I) das Gefängnis, der Kerker, Gewahrsam, A) eig.: nervus, carcer, moletrina, Cato fr.: ostium carceris, Cic.: ianitor carceris, Cic.: custos carceris, Manil. u. carcerum custodes, Firm. math.: ratio carceris, Cic.: plenus carcer damnatis, Sen. rhet.: vadere in carcerem, Cic.: in carcerem ducere, condere, conicere, contrudere, Cic.: in carcerem includere, Cic., carcere includere, Liv.: in carcere includi, Cic.: in carcere includi inter fures nocturnos, Liv.: vinculis et carcere fatigare alqm, Cic.: emitti e carcere, Cic.: carcerem aperire, Lact.: carcerem refringere, Liv.: carcerem effringere, Tac.: sunt ita multi, ut eos carcer capere non possit, Cic. – vom Körper (als dem Gefängnis der Seele, vgl. Macr. somn. Scip. 1, 10, 9 sqq.), qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt, Cic.: illa vincula carceris rumpere, Cic.: in corpora ire iussisse (animas), quorum indutae carceribus etc., Arnob. 2, 45: haec (mors) e carcere educit, Sen. ad Marc. 20, 2. – B) meton.: 1) = die eingekerkerten Verbrecher, in me carcerem effudistis, Cic. Pis. 16. – 2) als Schimpfwort, etwa = Schurke, Ter. Phorm. 373: carcer vix carcere dignus, Lucil. sat. 28, 62 (cf. inc. 141). – II) die Schranken der Rennbahn, gew. (in Prosa immer) im Plur., carcere od. carceribus effundi od. se effundere, Verg.: e carceribus exire, Varr. LL. u. Cic.: e carceribus emitti cum alqo, Cic.: carceribus missi currus, Hor.: exspectant vel uti consul cum mittere signum volt omnes avidi spectant ad carceris oras, quam mox emittat pictis e faucibus currus, Enn. ann. 87 sqq.: im Bilde, nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit, Varr. sat. Men. 288: ad carceres a calce revocari, das Leben von neuem beginnen, Cic. de sen. 83; vgl. Cic. de amic. 101. Varr. r. r. 1, 3 u. 2, 7, 1.

    lateinisch-deutsches > carcer

  • 2 carcer

    carcer, eris, m. (sikulisch κάρκαρον), die Umfriedigung, die Umzäunung, dah. I) das Gefängnis, der Kerker, Gewahrsam, A) eig.: nervus, carcer, moletrina, Cato fr.: ostium carceris, Cic.: ianitor carceris, Cic.: custos carceris, Manil. u. carcerum custodes, Firm. math.: ratio carceris, Cic.: plenus carcer damnatis, Sen. rhet.: vadere in carcerem, Cic.: in carcerem ducere, condere, conicere, contrudere, Cic.: in carcerem includere, Cic., carcere includere, Liv.: in carcere includi, Cic.: in carcere includi inter fures nocturnos, Liv.: vinculis et carcere fatigare alqm, Cic.: emitti e carcere, Cic.: carcerem aperire, Lact.: carcerem refringere, Liv.: carcerem effringere, Tac.: sunt ita multi, ut eos carcer capere non possit, Cic. – vom Körper (als dem Gefängnis der Seele, vgl. Macr. somn. Scip. 1, 10, 9 sqq.), qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt, Cic.: illa vincula carceris rumpere, Cic.: in corpora ire iussisse (animas), quorum indutae carceribus etc., Arnob. 2, 45: haec (mors) e carcere educit, Sen. ad Marc. 20, 2. – B) meton.: 1) = die eingekerkerten Verbrecher, in me carcerem effudistis, Cic. Pis. 16. – 2) als Schimpfwort, etwa = Schurke, Ter. Phorm. 373: carcer vix carcere dignus, Lucil. sat. 28, 62 (cf. inc. 141). – II) die Schranken der Rennbahn, gew. (in Prosa immer) im Plur., carcere od. carceribus effundi od. se effundere, Verg.: e
    ————
    carceribus exire, Varr. LL. u. Cic.: e carceribus emitti cum alqo, Cic.: carceribus missi currus, Hor.: exspectant vel uti consul cum mittere signum volt omnes avidi spectant ad carceris oras, quam mox emittat pictis e faucibus currus, Enn. ann. 87 sqq.: im Bilde, nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit, Varr. sat. Men. 288: ad carceres a calce revocari, das Leben von neuem beginnen, Cic. de sen. 83; vgl. Cic. de amic. 101. Varr. r. r. 1, 3 u. 2, 7, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carcer

  • 3 carcer

    ens m.
    1) темница, тюрьма
    2) узник C; бран. острожник, колодник Ter, LM
    3) преим. pl. отправная точка на ристалищах, старт, начальный барьер
    carceribus missi currūs H — колесницы, помчавшиеся от барьера
    4) начало, исходное положение
    ad carceres a calces revocari погов. C — вернуться от финиша к старту, т. е. начать опять сначала

    Латинско-русский словарь > carcer

  • 4 тюрьма

    carcer [eris, m]; nervus [i, m] (in nervis teneri; in nervo atque compedibus aetatem agere); vinculum [i, n]; custodia [ae, f]; lautumiae [arum, fpl]; tenebrae [arum, fpl]

    • заключать в тюрьму in carcerem [carcere] includere; carcerare

    • быть посаженным в тюрьму in vincula duci

    • быть выпущенным из тюрьмы emitti e carcere

    • государственная тюрьма vincula publica

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > тюрьма

  • 5 emitto

    ēmitto, ĕre, ēmīsi, ēmissum - tr. - [st2]1 [-] envoyer dehors, faire sortir. [st2]2 [-] lâcher, relâcher, délivrer, laisser échapper, laisser aller, laisser tomber. [st2]3 [-] enfanter; produire, pondre, pousser. [st2]4 [-] lancer, jeter. [st2]5 [-] faire entendre (un cri...), pousser, émettre, proférer, énoncer. [st2]6 [-] publier (un ouvrage). [st2]7 [-] produire, fournir.    - e (de) carcere emittere: relâcher de prison.    - emitti de (e) manibus alicujus: s’échapper des mains de qqn.    - manu emittere aliquem: affranchir un esclave ( → manumissio, manumitto).    - emittere animam: rendre l’âme.    - vocem emittere: prononcer une parole.    - pabulum emittitur nemo, Caes.: on n'envoie personne faire du fourrage.    - te judices emiserunt, Cic.: tes juges t'ont renvoyé absous.    - emittere libellum: publier un petit livre.
    * * *
    ēmitto, ĕre, ēmīsi, ēmissum - tr. - [st2]1 [-] envoyer dehors, faire sortir. [st2]2 [-] lâcher, relâcher, délivrer, laisser échapper, laisser aller, laisser tomber. [st2]3 [-] enfanter; produire, pondre, pousser. [st2]4 [-] lancer, jeter. [st2]5 [-] faire entendre (un cri...), pousser, émettre, proférer, énoncer. [st2]6 [-] publier (un ouvrage). [st2]7 [-] produire, fournir.    - e (de) carcere emittere: relâcher de prison.    - emitti de (e) manibus alicujus: s’échapper des mains de qqn.    - manu emittere aliquem: affranchir un esclave ( → manumissio, manumitto).    - emittere animam: rendre l’âme.    - vocem emittere: prononcer une parole.    - pabulum emittitur nemo, Caes.: on n'envoie personne faire du fourrage.    - te judices emiserunt, Cic.: tes juges t'ont renvoyé absous.    - emittere libellum: publier un petit livre.
    * * *
        Emitto, emittis, emisi, pen. prod. emissum, emittere. Mettre hors. \ Emitti a Deo. Cic. Estre envoyé de Dieu.
    \
        Emittat ad me Publius qui obsignent. Cic. Qu'il m'envoye.
    \
        Emittere de manibus. Cic. Laisser eschapper, Laisser aller des mains.
    \
        Emitti e custodia. Cic. Estre delivré de prison.
    \
        Ex vinculis emitti. Cic. Estre delivré de prison.
    \
        Emittunt noctu per vallum. Caesar. Leur donnent passage par le rempart.
    \
        Emittere in hostem equites. Liu. Lascher les gens de cheval sur l'ennemi.
    \
        Actionem equidem solam in hoc tempus emiseram. Quint. J'avoye publié.
    \
        Emittere aculeos in hominem. Cic. Darder et jecter ses piquans.
    \
        Aliquid dignum suo nomine emittere. Cic. Mettre en avant et en lumiere, Publier.
    \
        In auras iaculum emittere. Virgil. Darder, Jecter en l'air.
    \
        Lachrymas emittere. Ouid. Jecter des larmes, Larmoyer, Pleurer.
    \
        Emittere oculos. Plaut. Jecter les yeulx et regarder ca et là.
    \
        Emittere oua dicitur gallina. Plin. Pondre.
    \
        Emittere arcu sagittas, aut tela. Plin. Descocher.
    \
        Emittere venis sanguinem. Plin. Saigner.
    \
        Emittere saturitatem. Plin. Vuider et purger le ventre.
    \
        Emittere vocem. Liu. Jecter une voix.
    \
        Emittere manu aliquem. Plaut. Le mettre hors de sa puissance, Luy donner liberté.

    Dictionarium latinogallicum > emitto

  • 6 emitto

    ē-mitto, mīsī, missum, ere
    2) изгонять (aliquem ex domo, Catilinam oratione C)
    4) выпускать, отпускать на волю (aliquem e carcere и de carcere C; columbam Vr; aliquem extra januam Pt)
    e. aliquem sub jugum L — отпустить кого-л., пропустив предварительно под игом (см. jugum)
    e. scutum manu Csотбрасывать щит
    e. animam Pl, Nepскончаться
    7)
    б) испускать ( odorem PM); излучать ( radios PM)
    flumen e. QCдать начало реке (о горных потоках), но
    lacus emissus C — озеро, которому дан отток
    8) бросать, метать (hastas L; sagittas QC; fulmina C)

    Латинско-русский словарь > emitto

  • 7 ē-mittō

        ē-mittō mīsī, missus, ere,    to send out, send forth: essedarios ex silvis, Cs.: equitatu emisso, Cs.: pabulatum emittitur nemo, Cs. — To drive, force, hurl, cast, discharge: aculeos in hominem: pila, Cs.: hastam in finīs eorum, L.—To drive out, expel: abs te emissus ex urbe: hostem.—To send out, publish: tabulas in provincias: aliquid dignum nostro nomine: emissus (liber), H. — To let go, let loose, release, drop, let out: hominem e carcere: scutum manu, abandon, Cs.: ex lacu Albano aqua emissa, L.: animam, expire, N.—To let slip, suffer to escape: emissus hostis de manibus, L.: hostem manibus, L.: alqm sub iugum, i. e. on condition of passing under the yoke, L. — To set free, emancipate (usu. with manu): emissast manu, T.: domini eorum quos manu emiserat, L.: quin emitti aequom siet, T.: librā et aere liberatum emittit (of a debtor), L.—With se or pass, to start, break forth: tamquam e carceribus emissus sis: utrum armati an inermes emitterentur, evacuate (the city), L.—Fig., to utter, give utterance to: vocem: semel emissum verbum, H.: argumenta. — To let slip, lose<*> emissa de manibus res, the opportunity, L.

    Latin-English dictionary > ē-mittō

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»