-
1 carcer
carcer, eris, m. (sikulisch κάρκαρον), die Umfriedigung, die Umzäunung, dah. I) das Gefängnis, der Kerker, Gewahrsam, A) eig.: nervus, carcer, moletrina, Cato fr.: ostium carceris, Cic.: ianitor carceris, Cic.: custos carceris, Manil. u. carcerum custodes, Firm. math.: ratio carceris, Cic.: plenus carcer damnatis, Sen. rhet.: vadere in carcerem, Cic.: in carcerem ducere, condere, conicere, contrudere, Cic.: in carcerem includere, Cic., carcere includere, Liv.: in carcere includi, Cic.: in carcere includi inter fures nocturnos, Liv.: vinculis et carcere fatigare alqm, Cic.: emitti e carcere, Cic.: carcerem aperire, Lact.: carcerem refringere, Liv.: carcerem effringere, Tac.: sunt ita multi, ut eos carcer capere non possit, Cic. – vom Körper (als dem Gefängnis der Seele, vgl. Macr. somn. Scip. 1, 10, 9 sqq.), qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt, Cic.: illa vincula carceris rumpere, Cic.: in corpora ire iussisse (animas), quorum indutae carceribus etc., Arnob. 2, 45: haec (mors) e carcere educit, Sen. ad Marc. 20, 2. – B) meton.: 1) = die eingekerkerten Verbrecher, in me carcerem effudistis, Cic. Pis. 16. – 2) als Schimpfwort, etwa = Schurke, Ter. Phorm. 373: carcer vix carcere dignus, Lucil. sat. 28, 62 (cf. inc. 141). – II) die Schranken der Rennbahn, gew. (in Prosa immer) im Plur., carcere od. carceribus effundi od. se effundere, Verg.: e carceribus exire, Varr. LL. u. Cic.: e carceribus emitti cum alqo, Cic.: carceribus missi currus, Hor.: exspectant vel uti consul cum mittere signum volt omnes avidi spectant ad carceris oras, quam mox emittat pictis e faucibus currus, Enn. ann. 87 sqq.: im Bilde, nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit, Varr. sat. Men. 288: ad carceres a calce revocari, das Leben von neuem beginnen, Cic. de sen. 83; vgl. Cic. de amic. 101. Varr. r. r. 1, 3 u. 2, 7, 1.
-
2 carcer
carcer, eris, m. (sikulisch κάρκαρον), die Umfriedigung, die Umzäunung, dah. I) das Gefängnis, der Kerker, Gewahrsam, A) eig.: nervus, carcer, moletrina, Cato fr.: ostium carceris, Cic.: ianitor carceris, Cic.: custos carceris, Manil. u. carcerum custodes, Firm. math.: ratio carceris, Cic.: plenus carcer damnatis, Sen. rhet.: vadere in carcerem, Cic.: in carcerem ducere, condere, conicere, contrudere, Cic.: in carcerem includere, Cic., carcere includere, Liv.: in carcere includi, Cic.: in carcere includi inter fures nocturnos, Liv.: vinculis et carcere fatigare alqm, Cic.: emitti e carcere, Cic.: carcerem aperire, Lact.: carcerem refringere, Liv.: carcerem effringere, Tac.: sunt ita multi, ut eos carcer capere non possit, Cic. – vom Körper (als dem Gefängnis der Seele, vgl. Macr. somn. Scip. 1, 10, 9 sqq.), qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt, Cic.: illa vincula carceris rumpere, Cic.: in corpora ire iussisse (animas), quorum indutae carceribus etc., Arnob. 2, 45: haec (mors) e carcere educit, Sen. ad Marc. 20, 2. – B) meton.: 1) = die eingekerkerten Verbrecher, in me carcerem effudistis, Cic. Pis. 16. – 2) als Schimpfwort, etwa = Schurke, Ter. Phorm. 373: carcer vix carcere dignus, Lucil. sat. 28, 62 (cf. inc. 141). – II) die Schranken der Rennbahn, gew. (in Prosa immer) im Plur., carcere od. carceribus effundi od. se effundere, Verg.: e————carceribus exire, Varr. LL. u. Cic.: e carceribus emitti cum alqo, Cic.: carceribus missi currus, Hor.: exspectant vel uti consul cum mittere signum volt omnes avidi spectant ad carceris oras, quam mox emittat pictis e faucibus currus, Enn. ann. 87 sqq.: im Bilde, nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit, Varr. sat. Men. 288: ad carceres a calce revocari, das Leben von neuem beginnen, Cic. de sen. 83; vgl. Cic. de amic. 101. Varr. r. r. 1, 3 u. 2, 7, 1. -
3 carcer
ens m.1) темница, тюрьмаin carcerem (carcere L) includere C — заключать в тюрьму2) узник C; бран. острожник, колодник Ter, LM3) преим. pl. отправная точка на ристалищах, старт, начальный барьерcarceribus missi currūs H — колесницы, помчавшиеся от барьера4) начало, исходное положениеad carceres a calces revocari погов. C — вернуться от финиша к старту, т. е. начать опять сначала -
4 тюрьма
carcer [eris, m]; nervus [i, m] (in nervis teneri; in nervo atque compedibus aetatem agere); vinculum [i, n]; custodia [ae, f]; lautumiae [arum, fpl]; tenebrae [arum, fpl]• заключать в тюрьму in carcerem [carcere] includere; carcerare
• быть посаженным в тюрьму in vincula duci
• быть выпущенным из тюрьмы emitti e carcere
• государственная тюрьма vincula publica
-
5 emitto
ēmitto, ĕre, ēmīsi, ēmissum - tr. - [st2]1 [-] envoyer dehors, faire sortir. [st2]2 [-] lâcher, relâcher, délivrer, laisser échapper, laisser aller, laisser tomber. [st2]3 [-] enfanter; produire, pondre, pousser. [st2]4 [-] lancer, jeter. [st2]5 [-] faire entendre (un cri...), pousser, émettre, proférer, énoncer. [st2]6 [-] publier (un ouvrage). [st2]7 [-] produire, fournir. - e (de) carcere emittere: relâcher de prison. - emitti de (e) manibus alicujus: s’échapper des mains de qqn. - manu emittere aliquem: affranchir un esclave ( → manumissio, manumitto). - emittere animam: rendre l’âme. - vocem emittere: prononcer une parole. - pabulum emittitur nemo, Caes.: on n'envoie personne faire du fourrage. - te judices emiserunt, Cic.: tes juges t'ont renvoyé absous. - emittere libellum: publier un petit livre.* * *ēmitto, ĕre, ēmīsi, ēmissum - tr. - [st2]1 [-] envoyer dehors, faire sortir. [st2]2 [-] lâcher, relâcher, délivrer, laisser échapper, laisser aller, laisser tomber. [st2]3 [-] enfanter; produire, pondre, pousser. [st2]4 [-] lancer, jeter. [st2]5 [-] faire entendre (un cri...), pousser, émettre, proférer, énoncer. [st2]6 [-] publier (un ouvrage). [st2]7 [-] produire, fournir. - e (de) carcere emittere: relâcher de prison. - emitti de (e) manibus alicujus: s’échapper des mains de qqn. - manu emittere aliquem: affranchir un esclave ( → manumissio, manumitto). - emittere animam: rendre l’âme. - vocem emittere: prononcer une parole. - pabulum emittitur nemo, Caes.: on n'envoie personne faire du fourrage. - te judices emiserunt, Cic.: tes juges t'ont renvoyé absous. - emittere libellum: publier un petit livre.* * *Emitto, emittis, emisi, pen. prod. emissum, emittere. Mettre hors. \ Emitti a Deo. Cic. Estre envoyé de Dieu.\Emittat ad me Publius qui obsignent. Cic. Qu'il m'envoye.\Emittere de manibus. Cic. Laisser eschapper, Laisser aller des mains.\Emitti e custodia. Cic. Estre delivré de prison.\Ex vinculis emitti. Cic. Estre delivré de prison.\Emittunt noctu per vallum. Caesar. Leur donnent passage par le rempart.\Emittere in hostem equites. Liu. Lascher les gens de cheval sur l'ennemi.\Actionem equidem solam in hoc tempus emiseram. Quint. J'avoye publié.\Emittere aculeos in hominem. Cic. Darder et jecter ses piquans.\Aliquid dignum suo nomine emittere. Cic. Mettre en avant et en lumiere, Publier.\In auras iaculum emittere. Virgil. Darder, Jecter en l'air.\Lachrymas emittere. Ouid. Jecter des larmes, Larmoyer, Pleurer.\Emittere oculos. Plaut. Jecter les yeulx et regarder ca et là.\Emittere oua dicitur gallina. Plin. Pondre.\Emittere arcu sagittas, aut tela. Plin. Descocher.\Emittere venis sanguinem. Plin. Saigner.\Emittere saturitatem. Plin. Vuider et purger le ventre.\Emittere vocem. Liu. Jecter une voix.\Emittere manu aliquem. Plaut. Le mettre hors de sa puissance, Luy donner liberté. -
6 emitto
ē-mitto, mīsī, missum, ere1) высылать ( equites in hostem L)2) изгонять (aliquem ex domo, Catilinam oratione C)3) высовывать ( aculeum C)4) выпускать, отпускать на волю (aliquem e carcere и de carcere C; columbam Vr; aliquem extra januam Pt)e. aliquem sub jugum L — отпустить кого-л., пропустив предварительно под игом (см. jugum)emitti e и de manibus L — выскользнуть из рукe. scutum manu Cs — отбрасывать щитe. animam Pl, Nep — скончаться5) пускать ( sanguinem venis PM)6) выпускать в свет ( librum Q)7)а) издавать ( varios sonĭūts Lcr)nullum posse verbum e. Pt — не быть в состоянии произнести ни единого словаe. folia PM или frondem Sen — одеваться листвойflumen e. QC — дать начало реке (о горных потоках), но8) бросать, метать (hastas L; sagittas QC; fulmina C) -
7 ē-mittō
ē-mittō mīsī, missus, ere, to send out, send forth: essedarios ex silvis, Cs.: equitatu emisso, Cs.: pabulatum emittitur nemo, Cs. — To drive, force, hurl, cast, discharge: aculeos in hominem: pila, Cs.: hastam in finīs eorum, L.—To drive out, expel: abs te emissus ex urbe: hostem.—To send out, publish: tabulas in provincias: aliquid dignum nostro nomine: emissus (liber), H. — To let go, let loose, release, drop, let out: hominem e carcere: scutum manu, abandon, Cs.: ex lacu Albano aqua emissa, L.: animam, expire, N.—To let slip, suffer to escape: emissus hostis de manibus, L.: hostem manibus, L.: alqm sub iugum, i. e. on condition of passing under the yoke, L. — To set free, emancipate (usu. with manu): emissast manu, T.: domini eorum quos manu emiserat, L.: quin emitti aequom siet, T.: librā et aere liberatum emittit (of a debtor), L.—With se or pass, to start, break forth: tamquam e carceribus emissus sis: utrum armati an inermes emitterentur, evacuate (the city), L.—Fig., to utter, give utterance to: vocem: semel emissum verbum, H.: argumenta. — To let slip, lose<*> emissa de manibus res, the opportunity, L.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский